Limburg
Bezoek aan Droneport in Brustem (Sint-Truiden)
Op vrijdag 12 april 2024 werden een veertigtal leden van de regionale kern Ekonomika Limburg door organisator en voorzitter Greet Beenaerts hartelijk ontvangen bij Droneport in Brustem, waarna de ceo van Droneport, Ward Decaluwe, een inleidend overzicht gaf van de voorgeschiedenis, de werking en de toekomstmogelijkheden en -planning van dit centrum.
Privé- en sportvliegtuigen
Droneport is niet alleen de ‘uitvalsbasis’ voor drones, maar ook voor privé sportvliegtuigen. Voor Droneport is er slechts een van de drie door de Duitsers aangelegde startbanen overgehouden, met een lengte van 1,3 km, waarvan echter slechts een zone van 1.200 m gebruikt wordt omdat permanent een opgeleide brandweerploeg aanwezig dient te zijn. Hier kunnen geen straalmotorvliegtuigen landen of opstijgen omdat hiervoor, naast de aanwezigheid van een brandweerploeg, de startbaan dagelijks afgeborsteld dient te worden.
Het oostelijk gedeelte van de startbaan wordt gebruikt voor personenvervoer en het westelijk deel voor de onbemande vliegende voorwerpen (in het Engels: UFO’s). Er is sinds september 2023 een totaal van 35.000 zogenoemde ‘bewegingen’ per jaar toegestaan i.p.v. de 15.000 voordien (elke vlucht is goed voor 2 bewegingen). Er kan hier gevlogen worden tot 600 m hoogte, bv. voor testen door vliegtuigonderdelenbouwer SABCA.
In 1996 heeft het Belgisch leger (ABL) dit vliegveld verlaten en enkel een stuk bosgebied overgehouden voor oefeningen door rekruten. Droneport heeft nog de mogelijkheid tot uitbreiding, tot 30 ha.
Verplichte droneregistratie
Sinds 2021 is er een verplichte registratie van elke drone-aankoop (EU-wetgeving).
Een van de aanwezigen gebruikt zelf een drone en beaamde dit prompt. Beperkingen in de ontwikkeling van een drone zijn tegenwoordig het gewicht (in Frankrijk bestaat er al een drone die 550 kg kan vervoeren) en alle aspecten van de batterij(en).
Nu worden drones al in de fruitteelt gebruikt, zoals een drone van 1 tot 1,5 m lang voor de besproeiing met waterdruppels in de winter om bevriezing tegen te gaan en voor het bekijken van de bloesems (en voorspelling van de mogelijke opbrengst). Dit gaat uit van PC Fruit (Proefcentrum Fruitteelt vzw). De burgemeester van Sint-Truiden heeft destijds ten zeerste geijverd om deze voorzieningen in het leven te roepen, net met dat opzet.
Er zouden geen economisten in de zaal gezeten hebben, indien niet onder meer de vraag gesteld werd wat het terugverdieneffect van al die investeringen is.
In het hoofdgebouw waren oorspronkelijk start-ups gevestigd (vooral voor sensoren en vrachtvoorzieningen), waarvan 80 à 90% in 2020 (Corona!) over kop ging. Nu zijn het hoofdzakelijk reeds gevestigde bedrijven, en is het dus een ander concept geworden. Alle kantoorruimten zijn verhuurd, wat niet betekent dat deze voortdurend bezet zijn. Er zijn ook werkplaatsen waar aan drones gesleuteld wordt.
Boven in de (controle)toren werden we onthaald door Guy Verhoeven, de Vlaamse filiaalhouder van het Nederlandse bedrijf Droneland, die niet alleen de computersystemen ter controle van de dronevluchten uit de doeken deed, maar ons eveneens een reële vlucht liet bekijken.
Oorlogen stimuleren de ontwikkelingen
Naast de inkom van het bedrijf bevindt zich nog de kooi die van bij de aanvang gebruikt werd voor het testen van nog niet gecertificeerde drone-prototypes. Tegenwoordig zijn de meeste drones afkomstig van China. Hierbij mag gerust de boutade vermeld worden: USA innovates - Asia simulates - Europe regulates.
De drone-ontwikkeling gaat zeker vlug, vooral in de grotere landen, mede gestimuleerd door de oorlogsgebeurtenissen in Oekraïne. Zo is er een Amerikaans bedrijf dat zich wijdt aan het ontwikkelen van een elektrisch vliegtuig dat 30 mensen kan vervoeren en een vliegradius heeft van 1.300 km. De prognose voor het welslagen ervan is 2029. Dat er voldoende voorzieningen in Europa aanwezig zijn is een feit: in een straal van 1800 km rond Brustem komen we aan een 3.000-tal vliegveldjes die voor drones ingezet kunnen worden.
Simulatievluchten
In een hangar staan nog enkele Mirages, waarvan er 2 geschikt werden gemaakt om met een 3D-bril vanuit de cockpit of vanop een schietstoel een simulatievlucht mee te maken. We maakten een looping boven Leuven, met omgekeerde stilstand van de film, zodat we tijd hadden om meerdere gebouwen te herkennen.
Het spannendste, letterlijk zelfs, was de nauwheid in de cockpit (zonder dan nog de standaarduitrusting van de piloten!), met de grote hoeveelheid knoppen, wijzerplaten, hendels en andere prutsdingen die bij normale vluchten niet gebruikt worden.
De hulp bij het plaatsnemen met bijbehorende uitleg werd geleverd door enkele enthousiaste vrijwilligers, oudgedienden van de vroegere legerbasis, waarvan 3 Mirage-piloten en 2 vliegtuigtechniekers. Deze onderhouden eveneens in een lokaal een ware schat aan museummateriaal.
Limburg Regional Airport
Na het gespin of bijengezoem van de terug in zijn beschermbak gemanoeuvreerde drone zochten we de grotere luchtgevaarten op. In de moderne hal van de Limburg Regional Airport kunnen tot 65 (sport)vliegtuigen of grote drones geborgen worden. Er zijn pareltjes bij.
Omdat alle aanwezigen overal bleven ‘plakken’ vanwege de buitengewone interesse was het afsluitend diner wat verlaat, wél opgevrolijkt met af en toe het bulderend gelach van een vliegtuigmotor. Gelukkig is het restaurant dagelijks open en draait het niet enkel op de aanwezige personeelsleden van het Business Center. Topactiviteit! Met een pluim voor voorzitter Greet Beenaerts.
Hans De Mont
