Filip De Beule, nieuwe campusdecaan Antwerpen
Met de start van het nieuwe academiejaar verwelkomt de FEB-campus Antwerpen een nieuwe campusdecaan: Filip De Beule. Professor De Beule brengt een rijke achtergrond in het internationale zakenwezen mee, maar heeft vooral een zeer brede economische belangstelling. Zijn persoonlijke interesses reiken van management en marketing tot fiscaliteit en finance. ECONnect sprak met professor De Beule om de econoom achter de man te leren kennen en om te horen hoe hij zijn nieuwe rol ziet.
Filip De Beule: Ik ben in Antwerpen gestart in 2006 aan de Lessius Hogeschool. Op dat moment was er een hele golf van aanwervingen aan de gang omdat de opleiding handelswetenschappen ging integreren in de universiteit. Voor de academisering van die opleiding werden veel nieuwe collega’s aangeworven, wat een mooie periode was. Toen de programma's volledig waren ingebed in de faculteit heb ik ook de integratie van de campus in de faculteit meegemaakt. En niet te vergeten de samenwerking met Brussel, want ook daar werd handelswetenschappen gedoceerd. Ik heb dus een aantal van die integratieprocessen van dichtbij meegemaakt en vind het interessant om te zien hoe dit wordt aangepakt doorheen de tijd.
Bij de start was er een groep Internationaal zakenwezen waar ik coördinator van was, nu zou die functie ‘voorzitter van de onderzoekseenheid’ genoemd worden. Vanwege die link met internationaal zakenwezen was ik nauw betrokken bij de opstart van de Engelstalige Master of Business Administration. Die Engelstalige MBA heeft een hele vlucht genomen, en is ondertussen in alle Antwerpse onderzoekseenheden ingebed.
Over globalisering en industriebeleid
Kan je wat meer vertellen over jouw expertise?
Filip De Beule: Mijn specialiteit, International Business, gaat over hoe bedrijven internationaliseren en een positieve invloed zouden kunnen vormen voor ontwikkeling in een meer mondiale wereld. Dat gaat over de locatie en organisatie van internationale activiteiten en de gevolgen ervan op onze samenleving en op de planeet. Ik doceer bijvoorbeeld het vak Managing Internationalization over hoe bedrijven dat internationaliseringsproces kunnen organiseren en coördineren. Met uiteraard ook aandacht voor de huidige de-globalisering en de sterke nadruk op meer lokaal en regionaal industriebeleid, waarbij veiligheid en technologie beschermd worden, en werkgelegenheid en duurzaamheid nagestreefd worden. Dat heeft allemaal repercussies op de globalisering, die toch wat onder druk staat, om een antwoord te leveren op zogezegde grand challenges en wicked problems van onze wereld.
Ik geef ook een vak over internationale fiscaliteit. Voor de meeste studenten klinkt dat niet zo sexy, maar het is wel hot omdat heel wat bedrijven sinds de grote recessie op de korrel worden genomen over het gebrek aan belastingen die zij betalen op internationale schaal. Dat vak gaat over een eerlijke en betere fiscaliteitsbelasting van die multinationale bedrijven. Tot slot geef ik ook bedrijfsmanagement, een inleidend algemeen vak in de eerste opleidingsfase. Het is leuk om de nieuwe studenten te verwelkomen en hun enthousiasme te zien
“Ik ga wat zaken uit handen moeten geven vanwege het ambt van campusdecaan, maar ik blijf de masters en masterthesissen opvolgen samen met doctoraatsstudenten.”
In de prijzen
Kan je dat allemaal combineren met je nieuwe functie?
Filip De Beule: Ik ga inderdaad wat zaken uit handen moeten geven vanwege dat ambt van campusdecaan, bedrijfsmanagement bijvoorbeeld. Maar ik blijf de masters en masterthesissen opvolgen samen met doctoraatsstudenten. Ook International Business zal ik blijven doceren, al was het maar omdat ik dat doe op basis van video-casestudies die ik mee heb ontwikkeld.
Heb je daar geen prijs mee gewonnen?
Filip De Beule: Dat klopt, in juli ‘23 hebben we op het AIB Congres (Academy of International Business) met ons Europees Erasmus-consortium een prijs gewonnen voor de ontwikkeling van lesmateriaal dat de naam MNC whispering draagt, een gratis open source-project. Gebruikcijfers van The Case Centre geven aan dat dit een internationaal succes is. Internationale collega’s in landen die geen grote fees kunnen vragen aan studenten gebruiken de collectie graag. Het zijn videocases die tot stand zijn gekomen in co-creatie met ondernemers op basis van gesprekken tussen academici en bedrijfsmanagers. De video’s starten met een probleemstelling waarna de studenten zelf met een oplossing kunnen komen. De manager ‘fluistert’ nadien het antwoord in, of althans de beslissing die toen genomen werd. Dat is uiteraard niet altijd een correcte of ideale beslissing. Dus het gaat om een aangename methode om experiential learning te bewerkstelligen, een beetje volgens de werkwijze van Sherlock Holmes: eerst de feiten analyseren en daarna proberen om een theoretische verklaring te geven. Ik vind dat goed passen bij handelswetenschappen.
Wat heb je zelf gestudeerd?
Filip De Beule: Ik heb TEW gestudeerd aan het toenmalige UFSIA in Antwerpen: kwantitatieve economie, met veel modellen en berekeningen. Nadien vond ik dat ik niet zoveel kaas had gegeten van management en heb ik nog een MBA bij gestudeerd om een breder portfolio van managementvakken, HRM en marketing te volgen. Dat verklaart misschien mijn interesse voor die verschillende vakgebieden.
Mijn doctoraat deed ik aan de UA terwijl ik werkte aan het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid en -Beheer (IOB). Het ging over directe buitenlandse investeringen in China en hoe dat de economische ontwikkeling van China kon stimuleren. Dat onderwerp heeft me altijd geïnteresseerd en dit heeft zich vertaald in mijn huidige portfolio van onderzoeksinteresses.
“Ik hoop iets te kunnen doen om de campusbeleving van studenten en docenten opnieuw te versterken.”
Kleine wereld
Waarom heb je besloten om je kandidaat te stellen voor de job van campusdecaan?
Filip De Beule: Ik heb altijd graag op de campus in Antwerpen gewerkt, vooral omdat de schaal zo beheersbaar is: groot genoeg om diversiteit te bieden, maar niet zo groot dat je niet weet wat andere mensen doen. Ik denk dat ik zowat iedereen op de campus ken en dat heb ik altijd sterk geapprecieerd. Toch merk ik dat de sociale contacten sinds de pandemie erg zijn afgenomen. Ook de campusbeleving van studenten en docenten is verminderd. Ik hoop iets te kunnen doen om dat opnieuw te versterken. Uiteraard zal ik daarbij een beroep moeten doen op de collega’s. Laten we niet vergeten: een campusdecaan is een facilitator, hij probeert dingen in gang te zetten en te verbeteren. Maar zonder samenwerking en het engagement van collega’s zal het niets worden.
Een andere reden waarom ik me kandidaat heb gesteld, is de verouderde infrastructuur op Campus Carolus. Ik weet dat dit een probleem is bij veel gebouwen van de KU Leuven. Dat is nu eenmaal eigen aan eeuwenoude onderwijsinfrastructuur, maar toch. Als ik zie hoe mooi Campus Opera is geworden en hoe knap Campus Sint-Jacob is, vind ik dat Campus Carolus de enige smet op het blazoen van Antwerpen is, als ik dat zo mag zeggen. Uiteraard is dat een meerjarenplan, maar het is wel van belang om een strategisch plan te hebben om dat te kunnen realiseren. Ik denk dat het meer kost om slecht dan om goed te bouwen. Dus ik zou ook graag willen bijdragen aan de verdere uitbouw van Campus Carolus.
Heb je al contact gehad met de collega’s uit Leuven en Brussel?
Filip De Beule: Wel, laatst zag ik Guido Pepermans (zie ook deze editie, red.) bij de onboarding in Leuven waar de decaan, de nieuwe campusdecanen en de bestaande ploeg elkaar ontmoetten. Guido was eigenlijk de eerste collega die ik leerde kennen aan KU Leuven, ten tijde van de academisering en integratie, ook van de Brusselse campus. Dus hoe toevallig dat uitgerekend Guido nu ook campusdecaan wordt in Brussel! In het Engels zouden ze zeggen, serendipity. Een toevalstreffer, onvoorstelbaar hoe klein de wereld kan zijn.
Els Brouwers