STUDEREN POST CORONA

Wat verwachten studenten als lesvorm voor komend academiejaar?

Studeren in tijden van corona is niet altijd evident. Van het ene op de andere moment viel het studentenleven weg en werd er massaal online les gegeven. Nu er eindelijk verbetering is in de coronacijfers en de vaccinatiecampagne zijn werk lijkt te doen, vroegen we ons af wat dit betekent voor onze studies. Wat verwachten studenten nu eigenlijk van de lessen in het academiejaar 2021-2022? Blijft alles nog steeds online of kunnen we terug gevulde aula’s verwachten? Enkele studenten gaven hun mening over de lessen van 2020-2021 en hun blik op volgend academiejaar.

Ten eerste vroegen we ons af of studenten verwachten dat de lessen terug fysiek mogen doorgaan, of dat ze nog steeds online te volgen zullen zijn. Over deze vraag zijn vrijwel alle studenten die we bevraagd hebben het eens. Ze vermoeden dat we dit jaar een combinatie zullen hebben van zowel online les als on-campus les. Het eerste semester schatten ze nog voorzichtig in en wordt er nog redelijk wat online les verwacht of on-campus les maar met reservaties. Over het tweede semester is men positiever en hopen de studenten volledig terug naar de aula’s te kunnen gaan. Wat ook vaak als antwoord terugkomt, is dat ze vermoeden dat de lessen sowieso heel het jaar nog opgenomen zullen worden. Zo zou iedereen die zich veilig voelt naar de aula kunnen gaan, maar zouden degene die zich niet comfortabel voelen gewoon van thuis uit kunnen volgen.

Als de lessen dan toch fysiek mogen doorgaan, gaan dat dan lessen zijn in een aula met 500 studenten? Of is dat iets dat nooit meer gaat terug komen? De meningen zijn hier heel erg verdeeld over. Enerzijds verkiezen sommigen kleinere groepen, terwijl anderen zich wel veilig zouden voelen in een volle aula. Toch merkten we dat de meesten een kleinere groep prefereren omdat ze dit gewoon zijn van het afgelopen jaar. Enkelen suggereerden zelfs dat ze een plaats zouden tussenlaten of een mondmasker zouden blijven dragen, wanneer we terug naar grotere groepen zouden schakelen. Met dit soort maatregelen zouden ze zich meer op hun gemak voelen in een meer uitgebreide groep. Sommigen hadden dan weer als standpunt dat de aula niet per se de plaats is waar Corona verspreid wordt. Mits een goede ventilatie en een gevaccineerde meerderheid, zouden ze zich zeker en vast veilig voelen. We vonden het verder ook interessant om met onze studenten even terug te blikken op afgelopen academiejaar. Zo goed als elke les was online, wat zeker een impact heeft gehad op de student. Wat betreft de relatie/afstand prof-student ondervond het merendeel dat deze groter is geworden. Heel wat studenten stellen in normale tijden vragen tijdens de pauze of na de les, maar deze optie werd nu weggenomen. Natuurlijk kon men altijd in de online les vragen stellen of per e-mail, maar dat is niet altijd evident. Over het algemeen waren veel studenten wel erg enthousiast over vakken met een discussieforum. Dit verlaagde namelijk de drempel om online een vraag te stellen. Daartegenover vonden enkele andere studenten dat online les niet per se een invloed heeft gehad op de relatie prof-student. Ze suggereerden zelfs dat studenten sneller online een vraag zouden stellen aangezien dit meer anoniem kan gebeuren en in een vertrouwde omgeving.

Over het algemeen zijn de studenten wel tevreden over hoe de proffen het online les gebeuren hebben aangepakt. Natuurlijk hing dit af van prof tot prof, maar de meerderheid heeft toch zijn best gedaan om naar creatieve oplossingen te zoeken en flexibel te zijn. De appreciatie bij de studenten hiervoor is dan ook groot. Wat ze wel miste was één algemeen platform waar ze gebruik van konden maken. De ene les werd nu namelijk via collaborate gegeven, voor anderen moesten ze zoom gebruiken en nog andere proffen werkten dan weer gewoon met opgenomen videos. Dit zorgde vaak voor verwarring en chaos bij de student.

Het laatste punt dat we toch ook wel belangrijk vinden is hoe de studenten achter online examens staan. Van het merendeel van onze correspondenten hebben we vernomen dat ze er heel negatief tegenover staan. Beduidend veel studenten vinden dat hier veel extra stress bij komt kijken die je niet nog bovenop je examenstress wilt. Er kunnen verschillende dingen gebeuren die er voor zorgen dat je extra zenuwen krijgt. Zo kan je WiFi niet goed werken, je kan onterecht bestraft worden van fraude, een computer die crasht en nog zoveel meer dingen die zorgden voor bijkomende stress. In tegenstelling tot examens in een aula, waar je op je gemak zit en niemand zal binnenvallen die daar niet moet zijn. Daarbij kan je je in een aula enkel focussen op het examen, wat natuurlijk op dat moment het belangrijkst is. Tot slot miste de meerderheid ook het sociale contact bij online examens, dat je dan toch wel even had tijdens een examenmoment in de aula.

Loes Verboven en Karen Nys

EEN ONLINE ACADEMIEJAAR DOOR DE OGEN VAN PROFESSOREN EN STUDIEBEGELEIDERS

Covid-19 is ondertussen al anderhalf jaar lang ons leven aan het teisteren. Niet alleen op sociaal vlak, maar ook op academisch vlak. Het afgelopen academiejaar is voor veel studenten niet makkelijk geweest. De dagen bestaan grotendeels uit het zitten achter een computerscherm en naar weblectures kijken, met af en toe wat sociaal contact, maar ook dit is eerder beperkt. Na zo een heel jaar dag in dag uit te leven, komt dan de befaamde blok eraan. Deze verloopt nog moeizamer dan gewoonlijk, na een heel semester van ‘opsluiting’. Daarna is het dan tijd voor de examens zelf die ook nog eens een zware mentale tol eisen. Kortom, een academiejaar in coronatijden is niet gemakkelijk voor de student. Afgelopen jaar heeft een duidelijk beeld gegeven over hoe het voor studenten is om te studeren tijdens Covid-19. Maar hoe is dat nu voor professoren en studiebegeleiders geweest? Om dit te achterhalen hebben we contact gezocht met een aantal academici.

Een positief aspect van online lesgeven dat meerdere keren werd aangehaald was de extra flexibiliteit die Covid-19 met zich meebracht. Zo werd het mogelijk voor professoren en studiebegeleiders de lessen op te nemen wanneer dit voor hen beter uitkwam. Uit eigen ervaringen kunnen we dit als student zijnde zeker en vast bevestigen. Zo werd het voor ons ineens mogelijk zelf te beslissen wanneer we vele van onze lessen bekeken. Verder werd er ook gretig gebruik gemaakt van online tools, zoals chatsessies, Kahoot en online afspraken. Heel wat van deze tools waren voor Covid-19 vrijwel onbekend, maar de ervaringen hiermee waren erg positief.

GEMIS AAN SOCIALE CONTACTEN Natuurlijk heeft elk verhaal twee kanten. Als student zijnde is het gebrek aan sociale contacten een erg negatief aspect. Dit bleek voor onze professoren en studiebegeleiders niet anders te zijn. Het gebrek hieraan met de studenten/andere collega’s was een erg groot gemis. Het gebrek aan sociale contacten met studenten uitte zich vooral in het niet weten of iedereen mee was met de leerstof. Wanneer men les geeft voor een volle aula studenten is het mogelijk om aan de gezichten te zien of ze de leerstof al dan niet begrijpen. Online werd en wordt dit heel wat moeilijker om in te schatten. Het was voor onze professoren en studiebegeleiders verder ook een groot gemis om voor een aula te kunnen staan. Een hele cursus doceren voor een computerscherm was en blijft alles behalve aangenaam.

VOORKEUR VOOR FYSIEKE LESSEN De belangrijkste vraag blijft toch ‘Gaan er nog weblectures worden opgenomen in de komende jaren?’. Ook hier hebben we geen eenduidig antwoord op gekregen. Volgens de professoren en studiebegeleiders krijgen fysieke lessen een sterke preferentie. De essentie van lesgeven is voor velen voor een aula staan en de studenten ondersteunen, wat volgens hen het beste gaat via de fysieke live lessen. Dit wilt natuurlijk wel niet zeggen dat online tools niet meer gebruikt zullen worden. De professoren en studiebegeleiders waren zeer enthousiast over deze online ondersteuning en geloven in een soort hybride systeem. Dit systeem zou dan bestaan uit fysieke live lessen, gegeven in een aula, maar met online ondersteuning van Q&A sessies en kennisclips die de leerstof meer zouden moeten verduidelijken.

THE BEST OF BOTH WORLDS? We merken dat er zowel voor ons als voor onze professoren en studiebegeleiders voor-en nadelen zijn. Het grote gemis aan sociale contacten speelt overduidelijk mee bij iedereen. Dit was ook het geval voor de grotere flexibiliteit die heel deze situatie met zich meebracht. We merken dat heel veel professoren en studiebegeleiders toch wat geleerd hebben uit het online lesgeven, waardoor ons in de toekomst een heel nieuw concept van lesgeven te wachten staat, namelijk hybride lesgeven. Dit kan gezien worden als “the best of both worlds”. Het zal ervoor zorgen dat de sociale contacten hersteld worden, maar dat we toch nog steeds die extra online ondersteuning mogen verwachten. Dit artikel werd mede geschreven met dank aan Erwin Ooghe, Roel Leus, Cynthia Van Hulle en Liesbeth Vandermeeren.

Emma Strouven en Alyssa Van den Ouwelant

Afstuderen in coronatijd

Afstuderen in 2021, het is wat anders dan normaal. Wij vroegen enkele studenten over hun ervaring met het afstuderen in 2020 en 2021. We delen graag hun mening hierover en willen zo een duidelijke blik geven op de werkelijkheid die zich onder de studenten afspeelde in deze bizarre tijden.

EEN EXTRA JAAR STUDEREN OF TOCH AFSTUDEREN? Vele laatstejaars studenten maakten de afweging of ze nog een extra jaar gingen studeren of niet. De studententijd afsluiten in dit Corona jaar is namelijk iets wat veel mensen wilde vermijden. Zo kregen we te horen van enkele studenten dat ze hebben overwogen, of nog aan het overwegen zijn, om een extra master bij te studeren of nog op Erasmus te gaan. Op deze manier zouden ze zo toch een beetje ‘normaal’ kunnen afstuderen. Daartegenover waren anderen het studeren wel beu en klaar voor een nieuw avontuur, het werkleven. Over het algemeen zeggen de personen die vorig jaar zijn afgestudeerd dat ze maar 2 maanden studentijd hebben gemist en niet 1,5 jaar zoals de afgestudeerde van 2021. De meeste studenten die zijn afgestudeerd in 2020 vonden het dus niet heel erg om hun studententijd zo te eindigen.

HOE HAD EEN IDEAAL AFSTUDEERJAAR ERUIT GEZIEN? Voor veel studenten zag het laatste jaar er toch wat anders uit dan waar ze eigenlijk van droomden. Het leukste deel van het studentenleven, de vele feestjes op de oude markt met vrienden en nieuwe mensen leren kennen, werd in een mum van tijd van ons afgenomen. Wanneer we aan de afgestudeerde studenten het ideale scenario van hun laatste jaar vroegen, waren dit ook de dingen die het vaakst terugkwamen. Naast het studeren nog eens een goed feestje, een cantus hier en daar, met de vrienden in het park zitten zonder bang te zijn voor een boete omdat je te dicht bij een ander groepje zit… Maar ook werd vaak vermeld dat ze veel liever face to face meetings hadden gehad met hun thesis promotor en een fysieke verdediging in plaats van online in hun kot of slaapkamer. Voor een groot deel van de studenten woog het heel zwaar door dat ze bijna continu alleen waren op hun kot. De lijn tussen ontspanning en studeren werd dunner en dunner, want alles gebeurde binnen dezelfde 4 muren en een klein oppervlak. Het sociale contact wordt op nummer 1 gezet van de zaken die het meest gemist werden tijdens corona.

MINDER SOCIALE ONTWIKKELING DOOR LOCKDOWNS EN QUARANTAINE? We vroegen ons af of de studenten vonden dat ze zich op sociaal vlak minder hebben kunnen ontwikkelen. Maar de afstuderende studenten denken hierbij vooral aan de eerstejaars studenten. Het eerste jaar is heel cruciaal om vrienden te maken en Leuven te leren kennen. “Qua sociale capaciteiten denk ik dat mensen die in hun laatste jaar zitten wel al de nodige ervaring hebben opgedaan in de afgelopen jaren. Eerstejaars daarentegen hebben deze sociale kwaliteiten veel minder kunnen ontwikkelen denk ik.” zegt Daphne.

Jef is ondertussen al een jaar afgestudeerd en toen we hem vroegen of corona een invloed heeft gehad op connecties maken op de werkvloer antwoordde hij met: “Ik vind het zelf heel spijtig dat ik, na een jaar werken, mijn collega’s nog altijd niet echt buiten het werk heb kunnen leren kennen omdat er geen externe evenementen zijn kunnen doorgaan. Ik denk dat het na Corona niet evident gaat zijn om deze gemiste tijd helemaal bij te benen.” Bij sommige bedrijven werd er ingezet op online teambuildings, maar dit verloopt natuurlijk niet zo soepel wanneer je nog niemand kent.

ONDERVINDINGEN BIJ HET SOLLICITEREN In het laatste jaar begint stilaan de zoektocht naar een job. De personen die vorig jaar afstudeerden, merkten duidelijk op dat er minder vacatures waren omdat er veel onzekerheid en crisis was waardoor veel bedrijven uit paniek jobaanbiedingen begonnen schrappen. Vaak verliep het solliciteren ook niet zo vlot aangezien het voor de meesten, zowel student als bedrijf, nieuw was om sollicitatiegesprekken online te voeren. Gelukkig heeft na een jaar thuiswerken en alle online vergaderingen iedereen zich wel beter kunnen aanpassen naar het online leven. De studenten die dit jaar actief op zoek zijn gegaan naar een job geven aan dat ze weinig last hebben gehad van het feit dat er minder jobopportuniteiten waren. Charlotte deelde wel mee dat gaan werken in het buitenland dan weer wat moeilijker was. Heel veel internationale traineeships gingen niet door. Wel wisten enkele studenten ons te vertellen dat ze de online Jobfair van Ekonomika zeker de moeite vonden en daar ook een aantal contacten hebben gelegd met bedrijven. Natuurlijk was dat minder persoonlijk en af en toe eens onwennig, maar iedereen moet zich aanpassen naar de situatie, of je nu een student bent die op zoek is naar een job of een bedrijf dat op zoek is naar werknemers. Ettelijke bedrijven deden zeker hun best om de sollicitatiegesprekken toch fysiek te voeren, wat voor veel personen toch een persoonlijker gevoel gaf en een aangename afwisseling van al de online gesprekken. In het algemeen merken we dat verschillende studenten hun laatste jaar anders hadden voorgesteld. Echter was het voor veel studenten zeker niet een slecht afstudeerjaar. Ondanks de pandemie hebben de meeste er het beste van proberen maken en hebben ze zich aangepast aan de situatie. De hinderpaal was voor velen het sociale contact dat ze misten, maar hopelijk zal dit volgend academiejaar geen of toch een minder groot probleem zijn voor de studenten.

Thalia Vanneste en Loes Verboven