Eerst en vooral een korte toelichting over het verschil tussen een studentenvereniging en een club in Leuven. Omdat we vaak merken dat dit verschil naar de buitenwereld niet echt duidelijkis, geven we hier graag wat meer duiding over. Als studentenvereniging zijn wij verbonden aan de katholieke universiteit van Leuven. Dit houdt voornamelijk in dat dingen zoals de datum, tijdstip en plaats van een doop bekend zijn zodat ook de Leuvense politie kan langskomen om een oogje in het zeil te houden. Dit is meteen het grote verschil met een club, waar dit niet van toepassing is. Verder moet een persoon ook niet gedoopt zijn om deel te kunnen uitmaken van een studenten vereniging en kan men ook zonder gedoopt te zijn genieten van alle voordelen en activiteiten. We spraken met Floor Bartier, lead van het doop hervormingteam, over hoe het proces van het nieuwe concept verlopen is.

LEG EENS KORT HET NIEUWE CONCEPT VAN DE DOOP UIT? De doop werd hervormd naar the Battle of the eerstejaars. Hier konden eerstejaars het tegen elkaar opnemen in groepen. We wilden van het imago af dat eerstejaars schrik moeten hebben van hun doopmeesters. Daarom hebben we gewerkt met ‘coaches’ en deze voor de battle reeds voorgesteld aan de eerstejaars. Het doel van de coaches is om hun groep aan te moedigen om het beste team te zijn. Zo speelden de groepen verschillende spellen tegen elkaar, om dan steeds tot een winnaar te komen. Het team dat op het einde van de dag de winnaar was, werd extra in de watten gelegd op de cantus, die ’s avonds plaatsvond. Het nieuwe concept zet vooral in op de vriendschap binnen het team. Om dit te versterken werden de eerstejaars op voorhand al in groepjes ingedeeld. Ze konden dan in deze groepjes opdrachtjes doen, waardoor ze elkaar al kenden voor de battle zelf.

WAT IS HET GROTE VERSCHIL MET DE DOOP VAN ANDERE JAREN? Het grootste verschil met andere jaren is dat er vooral werd ingezet op het groepsgevoel. Dit deden we door groepjes tegen elkaar te laten ‘battelen’, i.p.v. ze onderling de ‘beste’ van hun groepje te laten zijn. De band met de coaches hebben we ook vernieuwd. Hier was het de bedoeling dat de eerstejaars zich op hun gemak bij hen voelden, en konden aangeven wanneer ze iets niet wouden doen. Zo werden zij ‘coaches’ die eerder een ondersteunende rol hadden voor de eerstejaars. Deze coaches riepen dan niet op hen omdat ze dingen verkeerd deden, maar probeerden hen naar de overwinning te helpen!

Er werd ook meer beloond en niet meer gestraft zoals vroeger wel werd gedaan. Zo hadden we bijvoorbeeld een opdracht dat ze hun kaarsje moesten proberen te laten branden gedurende de hele dag. Als ze wonnen, kregen ze een lucifer voor moest het kaarsje toch uitgaan, maar langs de andere kant waren er natuurlijk ook spelletjes waarbij er een ‘risico’ was dat het kaarsje kon uitgaan.

HOE HEBBEN DE DEELNEMERS HET NIEUWE CONCEPT ERVAREN? Deelnemers waren zeer enthousiast en ook heel gemotiveerd. Het koude weer en de regen hielden hen niet tegen om de battle aan te gaan. Ze vonden het een leuke namiddag en hadden het gevoel nieuwe mensen te hebben leren kennen. Het was ook leuk om te zien dat mensen die elkaar eerst niet kenden nu samen aankwamen op de cantus. Velen vertelden ons ook dat de cantus eigenlijk de reden was dat ze ook aan de battle meededen, maar zeiden achteraf dat de battle ‘onverwacht’ eigenlijk heel leuk was. De cantus was dan ook de ideale afsluiter.

WAT WAREN DE GROOTSTE OBSTAKELS? Wel, de grootste troef in mijn ogen was ook het grootste obstakel, namelijk het nieuwe concept. Velen wisten niet wat te verwachten bij een ‘battle’ en zo dachten enkelen bijvoorbeeld dat het om sporten ging. Om dit toe te lichten hadden we ook een infomoment voorzien, waar er al groepjes gevormd konden worden en we iedereen een duidelijk beeld konden geven van hoe de dag er ging uitzien. Aangezien we wilden afstappen van de ‘doop’ vonden we het ook niet gepast om de battle als ‘vervang’-evenement te zien, maar eerder als een interactieve dag om niet alleen jaargenoten, maar ook ouderejaars te leren kennen. Ik hoop dat deze editie een goede basis heeft gelegd en dat tegen volgend jaar het al meer bekendheid heeft zodat iedereen kan ervaren hoe leuk dit wel is!

HOE HEB JE HET ALS TEAM LEAD ZELF ERVAREN? Ik ben zelf gedoopt, en vond dit ook een hele leuke ervaring, maar met de negatieve pers etc, vond ik natuurlijk ook dat er aan een nieuw concept gedacht moest worden. Ik vond het dan ook heel leuk dat ik voor het eerst in heel wat jaren een nieuw concept mee mocht bedenken. We hebben met het doop hervorming team heel wat aanpassingen gedaan om op deze versie uit tekomen. Uiteindelijk zijn we heel tevreden met wat er is uitgekomen en hoe het evenement verlopen is. Ik hoop dat dit alles meegenomen wordt naar volgend jaar en ben erg benieuwd naar de eventuele verbeteringen en/of veranderingen!

Lore Hermans & Floor Bartier