Een knalfeest van 85 decibel!

Elk jaar kijken studenten ernaar uit om na een lange zomervakantie opnieuw naar Leuven te trekken om hun vrienden en vriendinnen terug te zien. Traditioneel wordt het nieuwe academiejaar ingezet met vele grote en kleine feestjes. Op 5 en 6 oktober stond één van de grootste events van het academiejaar op de kalender: Project L. Dit tweedaags festival werd voor het tweede jaar op rij georganiseerd.

In 2021 konden de coronamaatregelen eindelijk op de schop. Dit zette een groep studenten, die terug zoals vanouds wilden feesten, aan tot het organiseren van een ambitieus studentenfestival: ‘Project Leuven’, of ‘Project L’. Het concept sloeg in als een bom: veel evaluatie was er niet nodig om te beslissen dat het festival ook in 2022 zou plaatsvinden. Maar liefst zeven studentenverenigingen, waaronder Ekonomika, zetten hun schouders mee onder het project dat in 2022 nog groter en nog beter moest worden. Of dat gelukt is, vertellen vier studenten van de Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen, die allemaal vanuit een ander perspectief betrokken waren bij het festival.

Wat maakt Project L zo speciaal?

Ruben Vaeremans: Ten eerste dat de organisatie van zo’n groot festival volledig in handen is van gewone studenten. Toch hebben we het voor elkaar gekregen om op twee dagen telkens meer dan 4000 medestudenten te entertainen op een grasveld. Ten tweede is het uniek omdat er zoveel verschillende studentenverenigingen aan meewerken. Ik denk dat het zeker niet overdreven is om Project L een speciaal evenement te noemen.

Het is inderdaad best uniek dat zeven studentenkringen samenwerken om een groot event neer te zetten. Hoe verliep de samenwerking?

Ruben Vaeremans: Zeven kringen, dat gaat om veel mensen. Een goede coördinatie is dan ook onontbeerlijk. Over het algemeen verliep de samenwerking zeer goed. Er waren natuurlijk mindere momenten of momenten van frustratie, maar het gevoel van samenhorigheid was duidelijk overheersend. Doordat we met zeven verenigingen samenwerkten, konden de verantwoordelijkheden opgesplitst worden en was er minder stress. Hiervoor was ik zeer dankbaar. Het was een intense samenwerking, we waren als team van Ekonomika aangenaam verrast door de inspanningen van de andere kringen. Ik blik er met een goed gevoel op terug.

Ekonomika zat dit jaar voor de eerste keer mee in de organisatie. Vanwaar die keuze?

Ruben Vaeremans: Vorig jaar organiseerde Ekonomika het ‘Welcome Back Fest’ op hetzelfde moment als de eerste editie van Project L. Dit jaar vond ik het vanzelfsprekend om de krachten te bundelen en samen één groot festival te organiseren. Wat we hebben kunnen neerzetten, had Ekonomika volgens mij nooit zelf kunnen organiseren. Je hebt de hulp van andere kringen nodig om zo’n groots event op poten te zetten, alleen al op technisch vlak.

Is de mede-organisatie van Project L voor herhaling vatbaar?

Ruben Vaeremans: Ik zou het zeker aanraden voor de volgende jaren omdat het een concept is met enorm veel potentieel. Met de opgedane ervaring van dit jaar is het bovendien mogelijk om volgend jaar de lat nog hoger te leggen. Ik hoop oprecht dat Project L een blijver is en dat het een begrip wordt in de Leuvense studentenwereld.

Tot slot: wat vond jij het leukste moment ? Ruben Vaeremans: Goh, er waren zoveel leuke momenten. Maar als ik toch moet kiezen: het mooiste was toen ik vanuit de backstage uitkeek op het festival en iedereen zag feesten en plezier maken. Alles verliep goed, de artiesten knalden en het publiek ging uit de bol. Dat gaf zoveel voldoening. Op dat moment wist ik waarvoor ik al die inspanningen had geleverd.

Hoe was het om als artiest deel uit te maken van zo een groot festival?

Viktor Wyns: DJ-en op een groot event is altijd tof omdat je met je artiestenbandje overal binnen mag. Ik kon contacten leggen met andere artiesten in de backstage en mee feesten op het hoofdpodium. Het optreden was zeer aangenaam omdat de organisatie zo goed in orde was. Ik werd meteen begeleid naar mijn loge, alle voorzieningen waren goed. Wat me opviel, was de goede controle op het hoofdpodium. Artiesten konden ongestoord hun ding doen en mensen die mee op het podium stonden, bleven goed op afstand. Allemaal dik in orde, zeker niet evident voor zo een groot festival!

De concurrentie was niet om te lachen, met namen als Regi en Used. Hoe heb je het publiek toch warm gekregen om op jouw muziek te dansen?

Viktor Wyns: Mijn eerste set was op het kleinere podium, de Red Bull Stage. Het was moeilijk om veel publiek aan te trekken omdat Regi op dat moment optrad op de main stage. Het feit dat ik mijn muziek maar op 85 decibel mocht draaien – wat echt niet veel is – hielp ook niet. Wat wel in ons voordeel speelde, was dat in de achterste helft van de grote tent het geluid ook niet te luid mocht, waardoor sommige studenten toch naar de Red Bull Stage afzakten om te dansen. Aan het eind van Regi’s set werd het zelfs erg druk voor mijn DJ booth. Dat, in combinatie met het draaien van meezingers, zorgde voor een leuke sfeer. Ondanks de moeilijke elementen onthoud ik vooral dat de festivalgangers zich geamuseerd hebben tijdens mijn set.

Wat vond jij het leukste moment van project L?

Viktor Wyns: Mijn leukste moment ging gepaard met mijn minst leuke moment. Mijn tweede set van de avond zou plaatsvinden in de Stëlz partybus. Net toen het mijn beurt was, viel het grote Stëlz-logo dat bovenop de bus stond naar beneden, omdat mensen zo stevig hadden gedanst de voorbije twee dagen. Door het voorval werd de bus afgesloten waardoor ik niet kon draaien op de piekuren van het festival. Dat was een zware teleurstelling! Geluk bij een ongeluk: door de vrijgekomen tijd kon ik op de main stage gaan staan naast Used, terwijl hij aan het optreden was. Dat was onbetaalbaar!

Hoe was jouw ervaring als ‘shifter’ tijdens project L?

Louis Notte: Bij het opbouwen en afbreken was de coördinatie soms zoek, waardoor dubbel werk niet vermeden kon worden. Dat was voor onze motivatie wel een domper. Maar alles bij elkaar blik ik terug met een goed gevoel. Tijdens het festival waren de shifts echt plezierig: je maakt het evenement mee vanop de eerste rij en werkt tussen mensen die zich allemaal aan het amuseren zijn. Dat creëert een fijne werksfeer. Ik heb er zelfs een vriendschap aan overgehouden met een verantwoordelijke van het festival!

Project L werd georganiseerd door zeven kringen. Hoe verliep de samenwerking met de vrijwilligers van de andere verenigingen?

Louis Notte: Zeer goed, ik heb heel wat mensen leren kennen met wie ik zeker nog een praatje zal slaan als ik ze tegenkom. Er was ook geen kliekjesmentaliteit: iedereen werkte goed samen met iedereen. Alle vrijwilligers hadden dezelfde mentaliteit en gedrevenheid om een mooi evenement neer te zetten. Dat droeg absoluut bij aan de aangename werksfeer tijdens het festival.

Wat vond je het leukste moment van project L?

Louis Notte: Er is niet echt een moment dat meteen in mijn hoofd springt. Over het algemeen heb ik me gewoon goed geamuseerd. De opbouw - en afbraakshiften waren soms wel zwaar. Maar mijn lange tapshift maakte dat allemaal goed.

Wat vond je het leukste moment van project L?

Helina Coopmans: Het leuke was dat ik veel vriendinnen van het middelbaar, die ik al lang niet meer had gezien, toevallig ben tegenkomen. Meestal gaan zij uit op andere dagen dan ik, waardoor ik hen weinig zie. Als ik één favoriet moment moet uitkiezen, kies ik voor het moment waarop we samen aan het dansen waren. Ook al waren de artiesten niet altijd mijn smaak, het was zalig om met mijn vriendinnen te feesten.

Zou je volgend jaar opnieuw een ticket kopen?

Helina Coopmans: Zeker weten. Het valt op een ideaal moment, je hebt nog niet teveel werk en ziet iedereen terug na een lange vakantie. Ik vond het festival ook heel goed georganiseerd, met lekker eten en heerlijke drankjes. De Stëlz partybus was een originele extra toets die ik niet had verwacht. Er waren ook veel toiletten waardoor ik nooit lang heb moeten aanschuiven. De sfeer was gewoon top. Ik vond het geweldig!

Jona Roels