Going digital post covid: het goede meenemen!

Het was een eeuwigheid geleden, maar deze week hadden we eindelijk nog eens een fysieke meeting op het Hogenheuvelcollege. Omwille van de veilige buitenlucht, en ook wel voor het uitzicht, installeerden we ons op het terras van het cafetaria op de vierde verdieping. Enigszins ironisch was het belangrijkste agendapunt van deze eerste on-campus vergadering de vraag hoe we… telewerk in post-covid tijden zullen organiseren. Wanneer we weer zullen overgaan tot ‘het gewone leven’, is het immers onze absolute ambitie om toch ook de goede inzichten en gewoontes die gegroeid zijn tijdens de pandemie te behouden. Veel van die goede (en toegegeven: ook minder goede) gewoontes hebben te maken met ‘going digital’. Het meest voor de hand liggende voorbeeld is uiteraard ons onderwijs: waar online onderwijs een jaar lang in de plaats kwam van on-campus onderwijs, is het nu de uitdaging om die aanpak om te vormen tot online onderwijs ter ondersteuning van on-campus onderwijs. Een van de grootste troeven van onze faculteit is immers dat we studenten uit heel de wereld samenbrengen in het hart van Europa om samen te leren en te leven. Blackboard Collaborate en Zoom kunnen daar een zinvol onderdeel van vormen, maar toch liever geen substituut.

Voor telewerken, en bij uitstek thuiswerk, gaat het uiteraard net zo: we hebben het vorige jaar veel ervaring opgedaan over welke soort meetings je efficiënt en zinvol online kan houden, en welke beter fysiek. Sommige taken en functies lenen zich goed tot telewerk, andere minder. Gelukkig kunnen we beroep doen op inzichten vanuit onze eigen onderzoeksgroep ‘Work and Organisation Studies’ om een en ander wetenschappelijk te onderbouwen. Een aantal van die inzichten vind je verderop in dit nummer. Ook hier is het duidelijk dat onze aanpak van thuis werk in de toekomst anders kan en moet zijn dan tijdens de pandemie. Een van de typische valkuilen bij thuiswerk is bijvoorbeeld de (on)mogelijkheid tot deconnectie van het werk, zelfs in de thuisomgeving. In de voorbije maanden zag ik echter heel wat voor beelden van collega’s die net even van die thuisomgeving wilden deconnecteren, en die daarom af en toe naar de campus kwamen. Gewoon even aan een lesvoorbereiding of wetenschappelijk artikel werken zonder joelende nakomelingen op de achtergrond, kan daarbij even bevrijdend aanvoelen als een te klein paar schoenen dat men eindelijk mag uittrekken. Om maar te zeggen: iedereen heeft de pandemie anders ervaren, en ook post-covid zal telewerk altijd neerkomen op maatwerk. De beleidsinformaticus in mij maakt intussen de observatie dat we er tevens over moeten waken om de ‘going digital’-golf waarop we momenteel surfen niet te beperken tot het louter digitaliseren van onze bestaande processen. Dat geldt voor ons onderwijs en dat geldt voor de manier waarop we samenwerken, al dan niet van thuis uit. De digitalisering moet net toelaten om onze manier van werken grondig te herdenken en te optimaliseren, niet om de bestaande aanpak één-op-één te vertalen naar een digitale variant. Die waarheid kreeg ik reeds mee van mijn beleidsinformatica-docenten tijdens mijn eigen studententijd, maar ze is nu nog minstens even actueel. En van studententijd gesproken: tot slot wil ik me tot al onze FEB-studenten richten. Ook voor jullie lonkt de post-covid-periode. Jullie hebben het afgelopen jaar veel moeten missen, maar de toekomst ziet er mooi uit. Voor volgend academiejaar hopen we weer op het échte ‘live’ campusleven, zowel tijdens de lesuren als (wellicht nog meer) daarbuiten. En voor zij die afstuderen hoop ik van ganser harte dat we onze plannen voor een live promotieviering in september/oktober ook effectief kunnen uitvoeren. We kijken er zelf even erg naar uit als jullie. Tot binnenkort, en houd jullie goed!

Wilfried Lemahieu, decaan Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen